برای بی یار ترین یاور

ای تو آن که صدای گریه ات حتی در سکوتِ مرگبارِ شب به گوشِ کسی نمی رسد؛
ای تو آن که نگاه ها از تبرک به چهره ی مقدست محروم اند؛
در کدامین قبه ی متبرکه به انتظار برخواستن بانگِ ظهورت نشسته ای؟
در کجای آسمان با خدایمان برای ما دعا می کنی؟
در کدامین شب از حوالیِ بی خیالیِ ما گذر کرده ای و گردِ پاکِ محبتت را بر دامان ما نشانده ای کِ اینچنین مجنونِ رایحه ی بهشتی ات شده ایم؟
کجای زمان برای ما دستانت را به سمتِ خدا گرفته ای کِ در دل شب نامت بر قلب هایمان درخشیدن گرفته است؟
ای تو نورِ معطرِ هدایتِ حق،
ای تو ثمره ی رسالتِ نبی،
سلام ما را به معبودمان برسان،
که تو از تمامیِ مردگان و زندگان برای رساندن سلام به او سزاوار تری!